30 Kasım 2009 Pazartesi

çürümüş elma kokusu

benden bağımsız bir şekilde gelişen yalnız kalma durumumum beni o kadar savunmasız bir hale getirdiki, köşeye sıkıştırılan bir kedinin işe yarayıp yaramayacağını düşünmeden üzerine atlaması gibi insanlara bok gibi davranmaya başladım. yalnızlığın yanında karanlığı getirip, hayatı anlamsızlaştıran yoğunluğu yüzünden kendimi kitapların arasına atabilirim... "insanın en iyi dostu kitaplardır pelin" diyerek, kitaplarla önce raflarda flörtleşicem, sonra "adım atman gerek can" diyerek pis paralar bayıcam, ardından onu koklucam, dokunucam, açıp, bozmadan, en az zararı vererek içini okucam...


bütün bu ilişkilerden arta kalıcak olan spermler geceleyin donlarımda kuruyanlar olacakken, beynimde kalan parçaları ise iyi birer anıdan ibaret olucak..

bu yazıyı yazmama sebep olan dustin o'halloran'a ve ilgi manyağı insanlara teşekkürlerimi sunuyorum. ciao.

1 yorumbik:

Adsız dedi ki...

ilgi manyağı bi insan olduğumu iddia ediyorum şahsen ben bizzat kendim olaraktan. :D