12 Kasım 2010 Cuma

Can'ın şımarma hali.

Havalar bir anda değiştiği zaman, ki İzmir'de bunun olma durumu çişimin gelmesi kadar doğal gelir bana, normalde odamdaki ışık değişirdi sadece. Daha karanlık, daha uykulu bir hale bürünürdü etrafım. Sessiz, durağan, sürekli bir bekleme hali gelirdi odamdaki havaya. Ancak şimdi bir odam değil koskoca 2 oda 1 salon evim var. Ve evim(iz) karardı, genel bir miskinlik hali çöktü her yerine, ancak daha da güzeli, karşı taraftaki sarmaşıkların kızarıp sararmaları oldu. 

İnsan yalnız kendinin değil, doğanın da değiştiğini gördüğü zaman, yaşadığı değişimler o kadar ürkütücü gelmemeye başlıyormuş, bunu anladım. Kendini zamana bırakınca bazı şeylerin olmak zorunda olduğunu anlamak vesaire. Bunlar güzel şeyler. 

Tabi manzaraya bakmak daha bi güzel.

Balkondan böyle.
(üzerince basınca büyüyen resim)

0 yorumbik: